Küçük düşme korkusu narsisistik kişilik özellikleri belirgin insanlarda sık görülür. Bu, bir yanıyla insanın narsisistik sistemini toplumsal yaşam içinde ayakta tutamamaktan duyduğu korkudur. Bir başka açıdan da benliğin tam oluşamadığını gösterir; kişinin kendisini bir hiçmiş gibi hissetme eğilimi sürmektedir. Küçük düşme durumunda narsisistik sistemin sürdürülmesi bir süre için sağlanamamış olur ve benlik yeniden hiç olma korkularıyla dolar.
Benlik oluşumu hasarlı kişiler kendilerini bir hiç olarak hissetme eğiliminden kurtulmak için harika birisi oldukları fantezisine sığınırlar. “Hiç olma”, “çok değersiz olma” korkularını dengeleyen narsisistik fanteziler en mükemmel, en başarılı, en bilgili olmak gibi içerikler taşır. Küçük düşme duygusu, kişinin bu narsisistik fantezilere uygun davranamamış, çok değerli olduğu iddiasını gerçekleştirememiş olmasının utancıdır. Narsisistik kişilik yapısının bütün amacı fantezi dünyasını ayakta tutmak olduğu için, fantezilerin gereğini yerine getirememenin narsisistik sistemin çökmesine neden olmasından korkulmaktadır. Böyle bir durumda yaşanan utanç duygusu, gerçek utanç duygusundan farklıdır. Kişi aslında değersiz olduğunun herkes tarafından anlaşılacağından korkmaktadır. Gerçek utanç duygusu ise dürtüsel bir içerik taşır; ödipal dönemde ensest yasağının çiğnenme arzusunun ortaya çıkmasına verilen duygusal bir cevaptır. Sözgelimi bir kız çocuğunun dürtüsel olarak ilgi duyduğu babası karşısındaki çıplaklığı gerçek bir utanma duygusu oluşturur. Küçük düşme korkusunun ise dürtüsel bir içeriği yoktur.
Ergenlik çağı gibi, insanın kendisini ve diğer insanları yeniden tanımlamaya çalıştığı, acemisi olarak hayatın içerisinde bir yer bulmaya uğraştığı dönemlerde küçük düşme, gerçekçi bir korkudur. Henüz yol yordam bilmemek, çocuk yerine konmaktan, ciddiye alınmamaktan korkmak küçük düşme endişesini haklı olarak uyandırır. Ayrıca elbette, ergenlik çağının ruhsal yatırımının içerisinde çok fazla narsisistik enerji vardır ve bu durum da genci normal olarak narsistleştirir.
